I po świętach. W tym roku udało się nam się nie spędzić go non-stop przy stole. Wraz z Jankiem i Asią umówiliśmy się na dzisiaj na rodzinny plener, bym mógł zrobić im i ich dzieciom trochę zdjęć. Gdy przyjechaliśmy nad jezioro „Krawczyka” okazało się, że plener jest rodzinny dosłownie, ponieważ w lesie stawiła się cała nasza rodzinka :) Tak więc każdy miał przed moim obiektywem swoje „5 minut”.

Asia i Rafał

Ula

Kasia i Leszek

Z czasem, spóźnieni, dojechali inicjatorzy pleneru, tj. Igor i Hania wraz z rodzicami.

Tata Janek z Korą

I cała rodzinka

Oczywiście w planach było także romantyczne zdjęcie rodziców. Choć są prawie 10 lat po ślubie to najwyraźniej nie zapomnieli jeszcze jak się pozuje do takich zdjęć :D

Niebawem do naszej wesołej gromadki dołączyli Dziadkowie i zrobiło się jeszcze weselej.

Nasze 2 małe modele spisywały się dzielnie i ze znawstwem wczuwały w swoje role :)

Plener był próbą sił mojego nowego nabytku – Canona 5D mark II. Jak wypadła próba ? Oceńcie sami. Dla wtajemniczonych napiszę tylko, że większość zdjęć – z powodu niezbyt korzystnego światła – robiłem na wysokich wartościach ISO rzędu 1600-2000 :)

Tegoroczną wigilię spędziliśmy po raz pierwszy w dwóch domach – najpierw w gronie mojej rodziny, potem u rodziców Agnieszki. Wigilię rodziny Dobruckich przygotowali w swoim domu Janusz i Asia. Z roku na rok rośnie mój podziw dla zdolności kulinarnych i dekoratorskich Asi – wszystko – począwszy od dekoracji stołu i domu, po potrawy przygotowane było na naprawdę wysokim poziomie. Nasza rodzinka rozrosła się ostatnio – przy stole zrobiło się dość tłoczno, ale tym bardziej ciepło i rodzinnie. Tradycyjnie już zaczęliśmy od fragmentu z Nowego Testamentu mówiącego o narodzinach Pana Jezusa oraz krótkiej modlitwy. Potem przyszedł czas na życzenia. Agnieszka i ja słyszeliśmy w zasadzie te same: powiększenia rodziny ;) Jako że Mikołaj w tym roku dobrze się zorganizował – pod choinką każdy znalazł atrakcyjne prezenty. Dla mnie Mikołaj upatrzył na Allegro 4GB kartę Lexar. Przyda się jak nic przy 10Mpx mojego 40D. Moja żonka dostała piękną skórzaną torebkę oraz kolczyki. A tak – w dużym skrócie – wyglądało nasze świętowanie.

W ciągu kilku ostatnich dni odebrałem kilka telefonów od mojej rodziny. Umawialiśmy się na wielkanocne śniadanie. Za każdym razem pod koniec rozmowy słyszałem „tylko weź aparat”. To już tradycja ;) Ale był jeszcze jeden powód, dlaczego powinno się utrwalić dzisiejszy dzień dla potomności – moja siostra Joanna zaręczyła się dzisiaj !

Poniżej kilka wielkanocnych kadrów.

I ta najważniejsza chwila tego poranka:

Żyjcie długo i szczęśliwie ! 

Co tu dużo mówić. W końcu nadeszły święta. Czy je lubimy, czy nie – mają w sobie coś niesamowitego. Urzeka mnie atmosfera tych świąt. W tym roku spotkaliśmy się na wigilii w domu Leszka i Kasi w najliczniejszym chyba w ostatnich latach gronie. Było nas w sumie 18 osób.

Kasia stworzyła w swoim domu niesamowitą atmosferę.

Nasze wspaniałe Mamy zabrały się za ostatnie przygotowania:

Czasem zaganiały do pracy jeszcze kogoś.

W końcu rozpoczęliśmy. Klasycznie – najpierw była modlitwa a potem dzielenie się opłatkiem i życzenia:

W końcu zasiedliśmy przy stole, delektując się wszystkimi wigilijnymi specjałami. Była więc kutia, barszcz z uszkami, kilka gatunków ryb i niesamowity przekładaniec tostowo-tuńczykowy autorstwa mojej bratowej Asi.

Na koniec przyszedł oczywiście czas na prezenty. Było ich cała masa, ale najbardziej nietypowy prezent dostali od nas gospodarze: Kasia i Leszek :D Jest to mała – 8 tygodniowa suczka owczarka niemieckiego, którą tydzień temu kupiliśmy razem z Asią na giełdzie w Gorzowie, a którą przez tydzień ukrywaliśmy w garażu Janka :D

Dla mnie Mikołaj przyniósł „Echo” Davidoff’a oraz wspaniały, 2-gigowy pendrive EMTEC :D

Rodzina pojechała oglądać budowę najmłodszego syna. Przy okazji udało mi się zaimprowizować szybką sesyjkę foto.

I mała ciekawostka techniczna. Część zdjęć robiłem w pomalowanych na biało pomieszczeniach, a ponieważ dzień był słoneczny, ustawiłem WB na światło słoneczne. Po kilku zdjęciach postanowiłem jednak zmienić ustawienia WB na „auto” w nadziei, że może aparat sam poradzi sobie lepiej. Niestety – lepiej moim zdaniem wypadają zdjęcia z manualnie dobranym balansem. Oto przykłady:

1-ka z manualnym balansem na słońce, 2-ka na auto. Zdjęcia robione w odstępnie max. 1 minuty, a jak bardzo różne. Pozostane jednak wierny swojemu wyczuciu i dobory automatyczne zostawie tylko do pracy z lampą błyskową.

——-

Na koniec dnia czekała mnie inna „niespodzianka”: Agnieszka odkryła dzisiaj siwe włowy na mojej głowie !!! No cóz – za niecały miesiąc stuknie mi 35 lat, ale… hm… chyba jestem trochę zaskoczony…